6 apr | Posted by Ingeborg Diemel | no comments |
Herkenbaar plaatje?
Plat liggen, is dat nou spel..of spanning? Lees het hier: http://hondenlot.nl/opvallendevragen/platgaan.html
Waargebeurd verhaal: onlangs beleefde ik deze foto weer, maar dan precies andersom. Een grote bruine labrador zag mij en Sheriff in het vizier komen (Sheriff was aangelijnd, want we liepen in een gebied waar volgens het bordje op de parkeerplaats een aanlijnplicht voor honden geldt, maar dit boeit mensen blijkbaar niet…). Maargoed, die labrador zag ons en ging direct plat en fixeerde op Sheriff. Dus ik stop direct met benaderen en ga met Sheriff van het pad af (ik hoopte een overduidelijke hint te geven: wij zoeken liever geen confrontatie) en ik gooi een voor een een klein voertje in het gras voor Sheriff om te zoeken, want ik was op een punt waar ik niet verder kon uitwijken of omdraaien. Dan maar even afleiden. Ondertussen observeer ik wat de aankomende mensen die bij de labrador horen doen. Misschien valt hun wel iets op, namelijk dat hun hond plat ligt en strak op mijn hondje fixeert. Misschien zien ze dat ik ben afgeweken van het pad en dat ik een aangelijnd hondje bij mij heb die ik actief aan het afleiden ben. Maar nee joh, die lopen druk kletsend met elkaar langs de labrador en blijven ons benaderen.
Ik neem mijn besluit en ik klik Sheriff z.s.m. los, want ik weet wat er nu komen gaat en terwijl ik terug omdraai bestormd de lab mijn hondje in volle snelheid, gefixeerd. Als Sheriff nog vast had gezeten waren haar opties zeer beperkt geweest en ik weet uit ervaring dat wanneer Sheriff los is dat ze bij benadering van onbekende honden in de ‘fiddle about’ modus schiet (een angst gedreven coping mechanisme waarbij ze SUPERdruk en razendsnel om alles heen gaat rennen). De lab volgt ietwat verstijfd en met een dikke borstel op zijn rug, maar ik ken mijn hondje: zij is zo verschrikkelijk snel en wendbaar…zij rent die logge labrador reu er zo uit..
Terwijl ik de mensen passeer hoor ik ze zeggen: “zo heerlijk he, als die honden zo spelen”…
Ik loop zo snel mogelijk door zodat er afstand ontstaat tussen mij en dit gezelschap en geef een fluitje waarop Sheriff met een noodvaart en zwaar opgelucht naar mij toe gerend komt. De lab had het informatie vergaren maar opgegeven en loopt ook opgelucht met zijn mensen mee.
“Dat is geen spel hoor”, dacht ik stilletjes, terwijl ik de spanning uit Sheriff haar lijfje masseer…
