Hieronder een prachtig stukje geschreven door Ir. Ineke R. van Herwijnen over de…

26 sep | Posted by Ingeborg Diemel | 1 comment |

Hieronder een prachtig stukje geschreven door Ir. Ineke R. van Herwijnen over de keuze van een hond en hoe deze baas met de keuze van de hond omgaat.

Wat je niet ziet, is er niet

Nee, zie mij niet. Zie mij niet!
Ik probeer nog snel achter een bruggetje te duiken, maar het is te laat.
De man. Gekleed in het jagershesje.
Hij heeft me gespot.

Het hondenfluitje waar hij zo net nog intensief op blies, hangt eventjes werkeloos in zijn mond. Achter hem beweegt de maïs nog net zo hard als zojuist. Van links naar rechts en vervolgens van rechts naar links, zoeft er iets onder het maïs-dek door:

de hond van meneer.

Meneer heeft een hondenfluitje gekocht. Past mooi bij zijn hesje. Maar meneer is vergeten zijn hond ermee te trainen. Detail. Een detail dat niet vermeld stond in de
gebruiksaanwijzing.

En nu heeft hij mij gespot. Ik probeer nog een deuntje fluitend de andere kant op te kijken om maar de indruk te wekken dat ik hem niet heb gezien. Dat ik hét niet heb gezien. Het feit dat zijn hond niet naar hem luistert. Een feit dat hem dwars zit. Dwarser dan het detail dat hij vergeten is: dat een hond moet léren om bij je te komen als je hem roept.

Want ik weet wat er nu gaat volgen. Mocht zijn hond toch bij hem terugkomen. Dan wordt het een flinke verbale en/of lichamelijke aframmeling voor het “niet luisteren”. Of misschien niet zo zeer voor het niet luisteren. Als wel voor het “te kijken zetten van de baas”.

Vanuit mijn niet kijkende ooghoek, zie ik uit het maïsveld op links een dottige schicht van een jachthond de weg op schieten. Daar oriënteert hij zich. Maakt een keus. Ga ik voor de baas of de haas? Verdorie, wat een tophond: hij kiest voor de baas.

“Nu belonen, nu belonen”, prevel ik, terwijl ik niet kijkend en wel hard duimend de andere kant op loop. Ik ben er niet, ik ben er niet, ik ben er niet. Je slaat geen flater, je hond komt nu bij je. Kijk nou hoe knap die keuze is! Zie het!

Maar mijn schietgebedjes missen doel.

De baas mist zijn doel niet. Ik hoor de hond janken en dan kermen. Als ik omkijk, ligt hij op zijn rug bij zijn baas, staart tussen de benen.

Wat je niet ziet, is er niet. En zal ook niet tot je komen.

Gepubliceerd op: hondenbescherming.

Geschreven door

Ir. Ineke R. van Herwijnen
Director at Hondenbescherming